کلیّات رویکرد به غذا و تغذیه در مکتب طب ایرانی

غذا از اهمیّت خاصی در حفظ سلامتی انسان برخوردار است. نیاز به غذا یک نیاز دایمی است تا آنچه را که بوسیله ی عوامل داخلی و خارجی به تحلیل می رود، جایگزین نماید. بدیهی است برخورداری از تندرستی، بدون داشتن تغذیه ی صحیح میسر نمی باشد. در مکتب طب ایرانی بر تغذیه ی صحیح و درمان از طریق غذا تأکید فراوانی شده است، تا آنجا که حکیم بزرگ ایرانی محمد بن زکریای رازی در قرن سوّم، اوّلین و مهم ترین تدبیر درمان را اصلاح یا تجویز رژیم غذایی می داند. در این متون کیفیات و عملکردهای مشخصی برای مواد غذایی و خوراکی مشخص شده است که بعضی با علوم جدید قابل تأیید بوده و برای بعضی معادلی در علوم جدید یافت نمی شود. در این مقاله گروه بندی مواد غذایی در منابع طب سنّتی ایران به طور دقیق تشریح گردیده و تلاش شده است تا تعاریف طب سنّتی ایران، کما بیش با اصطلاحات علم نوین تغذیه همانند سازی گردد. تشابهات مابین این مبحث در مکتب طب ایرانی با طب سنّتی چین نیز ذکر شده است.